Het tv-interview: blijf baas over je eigen boodschap

Wie de kans krijgt om voor de televisiecamera het verhaal van je project of je bedrijf te vertellen, wordt meestal overmand door zenuwen. Tv heeft iets magisch én een grote impact want het bereikt een breed publiek. Maar op het moment dat je voor de camera staat  zie je je publiek niet. En je hebt geen controle over het eindresultaat, want de journalist kiest achteraf zelf welke quotes, delen uit het interview, hij zal weerhouden. Verlies van regie, dus.

Drie kernboodschappen

Om toch de leiding over je verhaal te behouden bereid je vooraf best maximaal drie kernboodschappen voor. Dat zijn je belangrijkste stellingen die je zeker kwijt wil over je verhaal. Beantwoord zoveel mogelijk vragen van de journalist met deze kernboodschappen. Antwoord niet naast de vraag, maar neem telkens een bochtje naar je eigen kernboodschappen. Zo bepaal jij de accenten van je verhaal, en niet de interviewer.

Korte quotes

Geef korte, krachtige quotes, die steeds ongeveer 20 seconden duren. Zo lang duurt ook de aandachtscurve van de kijker, daarna wil die iets anders horen of zien. Als je toch langere antwoorden geeft, zal de journalist je quotes inkorten tot 20 seconden. Inkorten betekent informatie wegsnijden, en dus… een verlies van de regie over je communicatie.

Taal van een tiener

Televisie bereikt meestal een breed publiek, mensen uit alle segmenten van de samenleving, van alle leeftijden en achtergronden. Pas je taalgebruik aan. Gebruik woorden die iedereen begrijpt, ongeacht hun voorkennis over het onderwerp. Dit betekent concreet dat je een woordenschat moet gebruiken die ook tieners van 14 begrijpen: geen vakjargon, geen moeilijke of stijve woorden, geen afkortingen, of Engelse termen. Heerlijk helder, dus.

Behoud je naturel

En tot slot: blijf jezelf. Doe je niet anders voor dan in het gewone leven. Vertel je verhaal alsof je het tegen je buurman vertelt, vanuit je buik, met enthousiasme, en in gewone-mensentaal. Doe geen kledij aan die je normaal niet draagt. Kijk nooit in de camera, maar altijd naar de journalist, die net naast de lens staat. Houd je armen voor je lichaam en gebruik je handen als je praat. Net zoals je dat doet in het gewone leven. Authentiek zijn is de kunst